Motherfaster recorded a Sinnerman cover in their new album “Slower Father”.
“Sinnerman”, or “Sinner man” is an African-American traditional spiritual song, that has been performed by many artists. The lyrics describe a sinner attempting to hide from divine justice on judgement day. The song’s most famous version was made by the great Nina Simone. We poured some molten metal over it and here it is!
Oh, sinnerman, where you gonna run to?
Sinnerman where you gonna run to?
Where you gonna run to?
All on that day
Well I run to the rock
Please hide me, I run to the rock
Please hide me Lord
All on that day
But the rock cried out
I can’t hide you, the rock cried out
I ain’t gonna hide you guy
All on that day
I said rock
What’s the matter with you rock?
Don’t you see I need you, rock?
Lord, Lord, Lord
All on that day
So I run to the river
It was bleedin’, I run to the sea… all on that day
So I run to the river
It was boilin’, I run to the sea… all on that day
So I run to the Lord
Please hide me, Lord
Don’t you see me prayin’?
Don’t you see me down here prayin’?
But the Lord said
Go to the Devil, the Lord said
Go to the Devil
He said go to the Devil
All on that day
So I ran to the Devil
He was waitin’, I ran to the Devil… all on that day
Well, I run to the river
It was boilin’, I run to the sea… all on that day
So I ran to the Lord
I said Lord, hide me
Please hide me
Please help me, all on that day
He said, child
Where were you?
When you oughta have been prayin’
I said Lord, Lord
Hear me prayin’, Lord, Lord… all on that day
Sinnerman, you oughta be prayin’
Outghta be prayin’, sinnerman
Oughta be prayin’, all on that day
Εισαγωγή με φυσαρμόνικα και να μη θυμίσει SABBATH δεν γίνεται! Βέβαια, για κάποιο περίεργο λόγο, νομίζεις οτι αρχίζει και το soundtrack του “Django”. Και εκεί που λες, να, αυτό θα είναι ένα μικρό εισαγωγικό instrumental, το “Stash the cash” έχει διάρκεια κανονικού τραγουδιού, σέρνει τα σπιρούνια του και δίνει τον τόνο για το δεύτερο άλμπουμ των MOTHERFASTER, με τίτλο “Slower father”.
Αλήτες, όσο και χαβαλέδες, αρέσκονται στα λογοπαίγνια και τη σύνθεση κιθαριστικών δρόμων, που δε βιάζονται να σε βγάλουν στον προορισμό τους. Έχουν έντονο άρωμα από BLACK SABBATH και γιατί η χροιά του Παμίνου είναι κοντά στον Ozzy, αλλά και γιατί οι κιθάρες είναι κοντά στους SABBATH. Μην ξεγελιέσαι όμως και νομίζεις οτι το ύφος τους είναι αργό. Όχι, υπάρχει και μία βαθιά MOTORHEAD-άδικη διάθεση. Κανένα από τα δύο όμως δεν τους καθορίζει πλήρως. Γιατί υπάρχουν και σημεία που θα σου θυμίσουν BLACK LABEL SOCIETY, οπότε θα εγκαταλέιψω την προσπάθεια να το περιγράψω με συγκροτήματα και θα σου πω οτι το “Slower father” μοιάζει με soundtrack ταινίας του Tarantino, που έχει και σκηνές δράσεις, αλλά και εκείνα τα αργά πλάνα που ο ήρωας, σε slow motion, ξεπαστρεύει όλο το μπαρ πυροβολώντας.
Με τη δεύτερη κυκλοφορία τους, οι MOTHERFASTER εδραιώνουν το ύφος και τον ήχο τους και ξεκαθαρίζουν ποιοι είναι και πως ακούγονται. Κάνουν λογοπαίγνια, εξαπολύουν ατελείωτα, αλλά περίτεχνα, κιθαριστικά riff (Bill, είσαι για ακόμη μία φορά καθηλωτικός) και καταφέρνουν να σε ψήσουν να ακούσεις όλο το άλμπουμ σα να μην τρέχει τίποτα. Και για επίλογο, πάρε και μία διασκευή του “Sinnerman” (Nina Simone), που προσωπικά μου άρεσε πολύ.
Αν μπαίνοντας σε ένα μπαρ σε ενοχλεί ο καπνός, το οτι δεν τηρεί όλους τους κανόνες υγιεινής και στο βάθος κάθονται κάτι τύποι μεταξύ χαμένου κορμιού και ρεμαλιού, δεν θα σου αρέσει το άλμπουμ. Για τους υπόλοιπους από εμάς, που είμαστε λίγο πιο rock n roll και στην περίπτωση των MOTHERFASTER metal n’ roll, μιλάμε για ένα δίσκο που θα ποτίσει από μπύρα και ιδρώτα.
Το ίδιο το συγκρότημα αναφέρει στο βιογραφικό του σημείωμα ότι ξεκίνησε σαν μια κακή ιδέα που πάρθηκε μεταξύ των μουσικών που το αποτελούν μετά από κάποιο jam session τους το 2011. Οι δε μουσικοί που αποτελούν το συγκρότημα είναι ο ντράμερ Jim Gkikas (πρώην τραγουδιστής των DOMINATE), ο κιθαρίστας Bill Giannakopoulos κι ο τραγουδιστής – μπασίστας Paminos Giannakopoulos (αμφότεροι μέλη των πολύ καλών AFTER DUSK). Αυτοί, λοιπόν, αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα συγκρότημα μέσω του οποίου θα αναδείκνυαν την «βρώμικη» μουσική τους πλευρά. Το 2015 κυκλοφόρησαν το πολύ δυνατό ντεμπούτο τους με τίτλο «Motherfaster» και τώρα, μετά από 4 περίπου χρόνια χτυπούν ξανά με την παρούσα δουλειά.
Το να κυκλοφορήσεις ένα πολύ καλό δίσκο στην αρχή της καριέρας σου ως συγκρότημα είναι κάτι συνηθισμένο. Το ζητούμενο πάντα είναι αν θα υπάρξει και ανάλογη συνέχεια. Οι MOTHERFASTER, λοιπόν, χωρίς να βιαστούν, κατάφεραν να κυκλοφορήσουν, χωρίς υπερβολή, ένα εξίσου καλό άλμπουμ με την πρώτη τους κυκλοφορία.
Ο δίσκος σε προδιαθέτει ευχάριστα από το πρώτο κιόλας τραγούδι, το οποίο έχει μια έντονη αίσθηση άγριας δύσης για να δώσει την θέση του στο «Abused in the garden of love» το οποίο προσωπικά μου θύμισε κάτι από RUNNING WILD στην βασική του μελωδία. Το «Shotgun Blast» έχει έντονη rock ‘n’ roll διάθεση και αποτίει φόρο τιμής στην κληρονομιά των MOTORHEAD. Το «Bull on a Parachute» σαν τίτλος περιγράφει αρκετά καλά τα βαριά riff που χαρακτηρίζουν την συγκεκριμένη σύνθεση, η οποία είναι βουτηγμένη στον ήχο των BLACK SABBATH. Το «Crocoblues» είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συνύπαρξη της heavy metal μουσικής με τα blues. To «Kamikaze Rider» έχει πάλι μια δόση από MOTORHEAD, αλλά και κάτι από τις προσωπικές δουλειές του OZZY. Στο «Snitches Get Stitches (I Smell a Rat)» το hard rock συναντάει το heavy metal. Ακολουθεί το «Evil Eye Removal» που ναι η πιο μελωδική σύνθεση της κυκλοφορίας, η οποία χαρακτηρίζεται από μια όμορφη ανεμελιά. Το «Sinnerman» είναι διασκευή σε παραδοσιακό αφροαμερικάνικο τραγούδι το οποίο οι MOTHERFASTER μεταμορφώνουν σε μια πολύ εντυπωσιακή κι άκρως εκφραστική hard rock/heavy metal σύνθεση.
Τι παραπάνω να γράψει κανείς γι’ αυτή την πολύ καλή κυκλοφορία που μας προσφέρουν για άλλη μια φορά οι MOTHERFASTER. Μια κυκλοφορία που διαθέτει φρεσκάδα, όμορφες ιδέες και φυσικά το απαιτούμενο πάθος που χρειάζεται ο heavy metal ήχος. Θα περιμένω με αγωνία να κυκλοφορήσουν τον δίσκο και σε μορφή CD μιας και αυτή την στιγμή είναι διαθέσιμος μόνο σε digital μορφή για κατέβασμα από την ιστοσελίδα bandcamp του συγκροτήματος. Στα συν του δίσκου και η φωνή του Paminos που για μένα προσωπικά μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο Έλληνας Ozzy Osbourne.
Καλώς ήρθατε στην Άγρια Δύση! Ίσως και όχι… Η φυσαρμόνικα πάντα με παρέπεμπε σε εκείνες τις ταινίες, όπου ο cowboy μπαίνει στο saloon και κάτι τύποι στο βάθος παίζουν χαρτιά, ενώ μπάρμαν σκουπίζει βαριεστημένα τα ποτήρια (σ.υ.υ.: να υποθέσω ότι στις ταινίες που βλέπεις εσύ πιανίστας δεν υπάρχει στο σαλούν). Θα μου πείτε γιατί; Γιατί στο μυαλό μου έτσι την έχω συνδυάσει.
Το δεύτερο άλμπουμ των Motherfaster έχει μια αίγλη μεθυστικής μουσικής. Σε καθηλώνει και καταφέρνει να κάνει τόσες εικόνες στο μυαλό σου που μπορούν να εναρμονιστούν σε μια ιστορία. Ερωτοτροπεί μελετημένα με αρκετά στοιχεία του metal αλλά και του rock. Έχει εκείνη τη ταξιδιάρικη προσμονή, όπου ο cowboy γίνεται αναβάτης, όχι αλόγου αλλά παλιάς street μηχανής και το saloon γίνεται bike bar. Η μπάντα το έχει αφιερώσει στους Έλληνες riders της δεκαετίας του ’80 και του ’90. Το εξώφυλλο του “Slower Father” κρύβει ή φανερώνει τα δικά του μηνύματα και έχει την υπογραφή του Enea Guzja.
Η φωνή του Παμίνου είναι όπως πάντα ανατριχιαστική και φέρνει στις μνήμες μας metal παλιών δεκαετιών. Η τραχύτητα αλλά και το γρέζι στη φωνή του, σε συνάρτηση με τις old school μελωδίες του Βασίλη και του Δημήτρη, βάζουν το άλμπουμ σε ένα cult βάθρο. Είναι σαν ένα ουίσκι πολλών ετών ωρίμανσης. Απολαμβάνεις σε κάθε γουλιά τις νότες και τις εσάνς στο έπακρο.
Η βαριά ατμόσφαιρα με το “Stash The Cash” δίνει τις πρώτες εικόνες αλλά και αισθήσεις για το άλμπουμ. Επιβλητικό instrumental, με ελαφριά αέρινη πνοή Άγριας Δύσης. Το “Abused In The Garden Of Love” έρχεται πιο αναρχικό και ταξιδιάρικο. Οι εντάσεις της φωνής αλλά και το ύφος της μουσικής σε βάζουν σε ένα άλλο καλούπι. «Πειρατικό» το αρχικό riff, Super Rock η φωνή, με κάτι από Wyndorf στο οπλοστάσιό της και θα ακούσετε μέχρι και NWOBHM θέματα. Πιο metalλικό μπαίνει το “Shotgun Blast”, με αέρα άπλυτου Ροκ και διανύει την εποχή των 80’s με μεγάλη επιτυχία.
Το αγαπημένο μου από το άλμπουμ ήρθε και με βρήκε στο “Bull On A Parachute”. Rock βαρύ και ασήκωτο. Η φωνή του Παμίνου θυμίζει Ozzy στις καλές του στιγμές και η μουσική τεντώνει όλες τις αισθήσεις. Μπαίνει το “Crocoblues” με μια υπέρ-γκρουβάτη Blues-o-rockική μαγκιά και είναι ερωτεύσιμο από τα πρώτα λεπτά. Ναι, έχω και δεύτερο αγαπημένο και μπορεί και τρίτο και τέταρτο.
Το “Kamikaze Rider” έχει μια αλλιώτικη και πιο γρήγορη υφή. Τεντωμένα τα αυτιά και οι αισθήσεις. Η μελωδία στη φωνή έχει σταμπάρει ένα βασιλιά που σκοτώνει… Προσέξτε το μπάσο στο σημείο του σόλο. Εξαιρετικό τουλάχιστον. “Snitches Get Stitches (I Smell A Rat)”… βαριά αλλά και νταλκαδιάρικα riffs. Ροκ που ξεκίνησε από τη δεκαετία του εβδομήντα και κινείται με πομπώδη και στομφώδη ρυθμό στο σήμερα και το αύριο. Το καλπάζον του πράγματος δένει ιδεωδώς με τη φωνή. Προσέξτε το πόσο δεμένη είναι η ενορχήστρωση, με όλες αυτές τις πανέξυπνες παύσει στο ρεφρέν.
Στο “Evil Eye Removal” γυρνά το Rock mood με κλασσικά μουσικά μονοπάτια και μια άκρως μελωδική γέφυρα, που αγγίζει και τη λυρική υπόσταση της ροκ. Το “Sinnerman” είναι μία άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση. Τραγούδι από εκείνα που έχουν διασκευαστεί πολλές φορές, χωρίς όμως να βρίσκεται στην άκρη της γλώσσας των μαζών, προκειμένου να ονοματίσουν μία πασίγνωστη διασκευή, το κομμάτι γίνεται κάτι άλλο από τα παιδιά. Η οργή και το πάθος το κάνουν πλέον επικό… Προσδίδουν ακόμα περισσότερα γαλόνια στο άλμπουμ.
Εξαιρετική δουλειά που θα γίνει το soundtrack πολλών αναμνήσεων. Ανυπομονώ να βιώσω αυτό το μεγαλείο και ζωντανά. Ναι, νύξη για live κάνω. Μπράβο σας παιδιά, για την τόσο άρτια δουλειά και σας ευχόμαστε τα καλύτερα για το νέο σας παιδί!
The time has come for the second Motherfaster album! Entitled “Slower Father”, it is recorded at Pentagram studio. George Emmanuel handled the mixing/mastering duties. As a result, we give you nine explicit, dirty stories gilded with a mix of heavy metal – hard rock music. Motherfaster’s second record is taking their signature sound one step further. Ruder, dirtier, heavier.
The first single “Abused in the garden of love” will be released on November 11 and “Slower Father” on December 2, 2019.
Here are some quotes from the press about “Slower father”:
“…I will abandon the effort to describe it using other bands and I will tell you that Slower Father sounds like a Tarantino movie soundtrack, that has action scenes, but also those slow motion shots when the hero kills everybody in the bar…” – Rock Hard
“A release that has freshness, beautyful ideas and the passion that the heavy metal sound needs.” – Metal Zone
“Motherfaster’s second album has the prestige of intoxicating music. It is riveting you and it succeeds to create so many images in your mind, that can be transcribed into a story.” – Noizy
Check out some videos:
Lyric video for “Abused in the garden of love”. An explicit story from the dawn of civilization! Inspired by an ancient Sumerian legend, it tells the tale of Goddess Inanna’s raping by a farmer’s young son.
Audio video for “Kamikaze Rider”. The 80’s/90’s Greek motorcycle riders (also known as Kamikaze) inspired us for this one and we dedicate this song to them. God bless your reckless souls!
Motherfaster recorded a black metal cover! Impaled Nazarene’s magnum opus “Blood is thicker than water”, performed in the band’s unique way, but preserving the original magic and might. A love drama that unfolds during amazing guitar riffs. George Emmanuel engineered, mixed and mastered the song. Enjoy the video!
Lyrics (Original):
Lost in memories, of forgotten love
On hot summer night we were swimming naked under a moon
Lost in dreams, deep pain inside
The picture of deep love burning in my mind
And heavens cried for my love
The night was still as I lifted her body on shore
Nothing to live for, I’m better off dead
I can’t bear the pressure living without you my love
And heavens opened for myself
The night was black as I pulled the trigger of my gun
Credits:
This version of “Blood is thicker than water” is a black metal cover song performed by Motherfaster from Greece.
Originally written and performed by Impaled Nazarene from Finland.
Drums, guitar and bass recorded at Esoteron studio. Vocals recorded at After Dusk studio.
Engineered, mixed and mastered by George Emmanuel.
Motherfaster is the result of a bad idea, that its three creators had, after a jam session during the end of 2011. They are based in Athens with the common purpose to extract the dirtiest side of their souls and present it as an audio insult.
They recorded their debut in early 2014. George Emmanuel was the sound engineer and Jeffro Lackscheide mixed and mastered the album. In November 2014 the first single “The nymph and the god” was featured in Terrorizer magazine (Issue 254), along with legendary metal bands Exodus and Obituary. The album was released on February 24, 2015.
In the summer of 2016, they covered Impaled Nazarene’s magnum opus “Blood is thicker than water”.
Motherfaster is: Paminos – Vox + Bass | Bill – Guitar | Jim – Drums
1. First of all, thank you for taking the time to do this interview with me. Before we really get rolling, please introduce yourself and can you please give us some information on your band and its background?
Paminos: We are Motherfaster, a three piece heavy metal band. We play straight to the point heavy music, decorated with dirty stories.
2. Please describe your band’s style. Genre, similar bands, etc. What should a potential new fan expect upon hearing your music for the first time?
Jim: The style of Motherfaster is like an avalanche of riffs. I don’t actually like the term genre, because all of the band members of Motherfaster are grown and raised with the true essence of music, which lies out of any specific genre. For example, we worship bands like W.a.s.p, Whitesnake and Alice Cooper, the same way we love Asphyx, Impaled Nazarene, or Gorefest. As for the expectations of a new fan, after listening to our album, I believe he will hit the repeat button on the cd player, when the last song ends…
3. What other bands have you played in previously?
Bill: The three of us have been involved in numerous projects over the past decade!
After dusk is the first band we created in 1998. We have recorded two death metal albums with Dominate, where Jim did the vocals and the lyrics and I wrote the music. Then after that, Paminos, Jim and Theodore of After Dusk created a black metal project called En Tafo!
4. What are some of your musical influences both in metal and maybe in other styles of music?
Bill: Dimebag Darell, Randy Rhoads, Tonny Iommi, Lemmy, Danzig, Rory Galagher, Gary Moore, Manolis Hiotis, Andy La roque, Chuck Shuldiner,
ZZ top and the list goes on.
5. Can you please share with us your band’s recording history and any interesting stories and experiences from the studio?
Paminos: We have recorded one full length album, which came out on February 2015. A funny story I can remember, during the recordings, is the following. Jim has a strange phobia about midgets. When I told that to our friend and sound engineer George Emmanuel, he found it very funny. He laughed and said to me something like: “Man this guy is 2 meters tall! How can he be afraid of midgets?”. After Jim had finished with the drums, we were in the control room and George sneaked behind him, while on his knees and poked Jim in the back. I can’t describe to you what happened in there, when he turned around. We had a great time recording the album.
6. How about your bands live experiences? Any amusing or memorable shows you would like to share with us?
Paminos: Every show is different. I remember a Halloween show, when we dressed up as zombies, another one that everybody in the club was drunk, including us! Someone even showed up with a inflatable sex doll on that one. Last year’s appearance at Wreck Athens fest was great too.
7. We have all heard of the big 4 of thrash. Metallica, Megadeth, Slayer and Anthrax. It has been talked about in the past and critiqued quite often. In your mind, what are the Big 4? You don’t have to just list thrash bands, lets open it up to all metal genres, past or present, what is the big 4 in your mind?
Paminos: I think this Big 4 stuff is mostly marketing. Ok, all the 3 of us LOVE Metallica, Megadeth and Slayer. But Anthrax? Why should be Anthrax there and not Testament, or Kreator, or Destruction, or Sodom? But if you have to have 4 bands, I think it would be Sabbath, Maiden, Priest and Megadethallica. I don’t fit Motorhead in there, because Motorhead are the Big 1.
Bill: For me there is no big 4, cause there are bands out there that perform way better live than the big4, but they are underestimated! And now a few examples
Saxon the best live performing band on the planet, Carcass kicks ass, Cannibal Corpse, Celtic Frost, Testament, Grip INC, King Diamond and many, many more!
8. What would be your dream supergroup? Again lets open it up to past or present musicians, what would be the dream band lineup?
Paminos: I don’t like the concept of supergroups. How can I know if Randy, Dime, Cliff and Cozy Powel would produce something good?
9. Now if you were to be a member of any band, who would you love to join up with?
Paminos: There are many musicians that I love and respect and it would be awesome to write, play, or compose a song with them, but being in a band is a lot more than that. So I have to say that, being a member of Motherfaster and After Dusk, fulfills me 100%!
10. Now it’s time to get philosophical. What IS heavy metal?
Paminos: Heavy metal is loud, distorted, controversial music
11. What has heavy metal done for you thus far both in music and in your personal life?
Paminos: Musically I think metal and rock music can be close to the classic and the traditional at the same time. It can combine many different musical cultures. It helps you to enjoy music out of the box, not only for entertainment. In personal life it helped me learn the English language well, plus I had great times with friends at concerts.
12. If you were not playing in a metal band, what do you think you would be doing currently?
Paminos: I would be very miserable! The only other thing, that interests me remotely as much as metal music, is motorcycles.
13. What is your heavy metal dream? I am not talking about goals here, I am talking about going to bed and dreaming…what is the dream you are having? Or is it a nightmare?
Paminos: Being able to release an album, without worrying about anything else, than the music and the sound.
14. What is your view on the current state of heavy metal?
Jim: The way I see it, heavy metal is in a comatose state. There is war going on between bands in all the musical platforms. Imitation, useless battles in soulless technical displays.. who’s the faster..who’s the most shocking.. The true heart of heavy metal lies mostly in the underground bands, those bands who play music because they get richer in their souls and not in their wallets.
15. What are your thoughts concerning the digital era of metal. I am curious what you think of digital downloading, recording in the modern era and anything else that has changed since the early days of the industry.
Paminos: As a music fan, I don’t like downloadable stuff and I don’t like streaming services either. I prefer cd’s and vinyl records. Have I ever downloaded an album? Yes, but only to check it out. If I like it, I always go ahead and buy a copy. Paying to download a digital album is another option available the last few years and also cheaper. It is just not my favorite medium. Bottom line is this: if you enjoy an artist, or a band, buy a copy of their work. It is your responsibility as a music fan. Most of us are not rich, but spending 10-20-30$ per month for art is not a big deal. We all spend more money for less important things anyway. The digital era of recording on the other hand has only benefits, because it reduces the recording costs by a large factor.
16. Heavy metal has gone through some changes since the early days. New movements have come and gone as has its overall popularity. With that in mind, what direction do you see heavy metal going in the future?
Jim: Heavy metal is a die-hard motherfucker… Despite the fact that everything has been played, over and over again, by every band out there in the last three decades, it has a bizarre and unique way to reinvent itself. It’s like a phoenix. It rises, then burns to dust and comes to life again. Even someone who has grown up to heavy metal and for some reason he quits listening to it. For example, when he turns to 50 years old or something like that. If you play him an Iron Maiden or a Metallica song, he will remember it.. It has an impact on you. Thus, I believe, it will keep its steady direction for many years to come. Just like lava..it bursts..it explodes..it calms..but there’s always more..burning.
17. Several musicians have gone on record to say that the full length album is dead. That with the digital age there is no need to produce a full length release. What are your thoughts, is the full length dead or still viable?
Paminos: It is dead from the point that you can’t expect to make much money from the album. On the other hand how many albums have you bought in the past that should have been singles, or EP’s? Like 2-3 great songs and the rest for the trash? You can’t be a musician without producing new music. And the best way to do that, is to record an album, if you have the inspiration. I mean you can record a single song every other month, but that is not any cheaper than to do it all at once. And it’s not cool, if your fans haven’t heard anything new from you for some years, to give them only a couple of songs, or use a new album as an excuse for a tour.
18. Okay time to talk and promote your band some more. What is the current news coming from your camp. Any new music, tours, festivals or anything going on?
Paminos: We are still getting great feedback for our debut album! We have written new songs for the sequel and we will keep working on that, so that we hit the studio before the end of 2016.
19. What are the immediate short range goals for your group?
Paminos: Last month, we recorded a cover song. We’ll make a video for that, to keep you guys wired until the next album.
20. What about ultimately any long range goals?
Paminos: To spread the music of Motherfaster as far as we can!
21. Finally if you have any last words you wish to express to your fans and the metal community in general please do so here.
Paminos: Be critical about the things you hear and read. No matter who wrote them. Admit when you are wrong.
Οι Motherfaster είναι μια μπάντα που προσφέρει απλόχερα βρώμικο heavy metal. Έχοντας ως βάση τους της Αθήνα, μιλούν στο RockGreece.gr για τις επιρροές τους, το ντεμπούτο album τους και τα σχέδιά τους…
Τι κρύβεται πίσω από το όνομα “Motherfaster”;
Δημήτρης: Άν σας πούμε δεν θα κρύβεται πλέον…
Ποιό είναι το κύριο στοιχείο του «βρώμικου» ήχου που όπως λέτε και εσείς πρεσβεύετε;
Βασίλης: Το κύριο στοιχείο δεν είναι ένα. Αρχικώς πρέπει να βγάλεις τα εισαγώγικα από τη λέξη βρώμικος, να δείς τη βρωμιά γύρω σου, μετά να έχεις κάτι δυνατό να δώσεις σε ρίφ και στίχο, που συνδυαστικά να δημιουργούν εικόνες στον ακροατή και όλο αυτό να είναι ανεπιτήδευτο και γνήσιο!
Δημήτρης: Η αυθεντικότητα.
Ποιές είναι οι βασικές σας επιρροές από συγκροτήματα της Ελλάδας και του εξωτερικού;
Βασίλης: Μπορώ να αρχίσω να γράφω τώρα και να σταματήσω 10 σελίδες παρακάτω, γιατι πραγματικά είναι αμέτρητες. Συνοπτικά θα μπορούσα να ξεκινήσω από τον Elvis, τον Tonny Iommi και τον Gary Moore και να καταλήξω στον King Diamond και τους Αsphyx.
Δημήτρης: Οι επιρροές μόνο υποσυνείδητα μπορεί να υπάρχουν από τον ξένο χώρο, γιατί όταν γράφουμε μουσική το κάνουμε αυθόρμητα. Ακούμε και οι 3 πάρα πολλά πράγματα από rockμέχρι black metal. Τώρα σε σχέση με τα ελληνικά συγκροτήματα, πέραν της εκτίμησης μας για πολλές ελληνικές μπάντες, αυτούς που ξεχωρίζω σαν επιρροή είναι οί Rotting Christ.
Πως προέκυψε η επιτυχία και αναγνωρισιμότητα του single σας “The Nymph Αnd Τhe God”;
Δημήτρης: Από την δύσκολη απλότητα της σύνθεσης.
Παρά το γεγονός ότι είστε ενεργοί από το 2011, το 2015 έμελλε να βρείτε την μουσική σας στέγη στην Final Touch. Πείτε μας δυο λόγια για αυτή την συνεργασία.
Παμίνος: Από το 2011 μέχρι το 2014 δεν ψάχναμε καν για εταιρία, καθώς δεν είχαμε στα χέρια μας κάποιο ηχογράφημα, πέρα από ένα παλιοdemo με 3 τραγούδια από πρόβα. Όταν το 2014 είχαμε πια το album έτοιμο, μιλήσαμε με όσους περισσότερους μπορούσαμε και καταλήξαμε στην final touch. Η συνεργασία μας παρότι είναι ακόμα νωρίς, είναι άψογη μέχρι τώρα. Το CD βγήκε ακόμα καλύτερο απο ότι το είχαμε φανταστεί και οι fans μπορούν να το βρουν σε όλα τα δισκοπωλεία!
Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του ομότιτλου ντεμπούτου album σας που κυκλοφορήσατε φέτος;
Βασίλης: Tα κύρια χαρακτηριστικά του είναι ο γιγαντιαίος ήχος του, η απέριττη ερμηνεία των τραγουδιών και το γεγονός του ότι ηχογραφήθηκε απουσία μετρονόμου, πράγμα σπάνιο στις μέρες μας.
Παμίνος: Heavy as hell, straight to the point, extra dirty. Καταλαβαίνει κάποιος τι θα ακολουθήσει από την πρώτη νότα…
Σε τι στάδιο σας πετυχαίνουμε αυτό τον καιρό;
Παμίνος: Κάνουμε κάποια επιλεγμένα live, ελπίζουμε να βγούμε και εκτός Αθηνών μέσα στους επόμενους μήνες. Επίσης ετοιμάζουμε ένα live video από τοWreck Athens fest, που παίξαμε στις 20 Μαρτίου και θα είναι έτοιμο σύντομα. Τέλος σχεδιάζουμε τα γυρίσματα για το πρώτο μας video clip που θα γίνει για το τραγούδι “Jealously insane”.
Ποιά είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Παμίνος: Έχουμε ήδη κάποια νέα τραγούδια έτοιμα, οπότε όταν τελειώσουμε με την προώθηση του πρώτου δίσκου, θα ξεκινήσουμε τις διαδικασίες για τον δεύτερο.
Υπάρχουν στοιχεία στην ελληνική rock σκηνή που τα ξεχωρίζετε και σας αρέσουν; Υπάρχουν αντίστοιχα πράγματα τα οποία θα επιθυμούσατε να αλλάξουν;
Παμίνος: Η ελληνική rock και metal σκηνή είναι απο τις καλύτερες στον κόσμο πλέον. Απλά χρειάζεται περισσότερη έμπρακτη υποστήριξη από τον κόσμο.
Δημήτρης: Θα επιθυμούσα οι μπάντες που έχουν κάτι να πούν, να έχουν και την αντίστοιχη ευκαιρία να ακουστούν.
Έχετε κάποια προγραμματισμένα live στο επόμενο διάστημα;
Παμίνος: Αυτή τη στιγμή κανονίζουμε τις επόμενες εμφανίσεις μας, όποτε δεν μπορώ να σου πω, γιατί δεν είναι τελεσίδικη καμία ημερομηνία ακόμα. Θα τα ανακοινώσουμε όλα στις σελίδες μας (fb, twitter κτλ) και φυσικά στο MOTHERFASTER.COM
To Metal Invader επικοινώνησε με τους Motherfaster, μία νέα heavy μπάντα, τα μέλη της οποίας κάθε άλλο παρά νέα είναι στο χώρο. Μιλήσαμε μαζί τους για τον –πολύ καλό- ντεμπούτο δίσκο τους, τις μελλοντικές τους κινήσεις και πολλά άλλα…. Enjoy!!!
– Πείτε μας λίγα λόγια για τους Motherfaster.
-Παμίνος: Οι Motherfaster είναι μία μπάντα με ένα πολύ απλό σκοπό, να παίξει straight to the point heavy metal, χωρίς πολλά-πολλά και η μουσική και οι στίχοι να είναι, ξέρεις, βρώμικες ιστορίες από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
– Έχετε τα ίδια μουσικά ακούσματα ή ο κάθε ένας ακούει διαφορετικά είδη μουσικής;
-Παμίνος: Κοίτα, να σου πω δεν έχουμε και ιδιαίτερες διαφορές γιατί είμαστε και οι τρεις από το σχολείο μαζί και παίζουμε, ακούμε, πάμε σε συναυλίες κτλπ… Να σου πω ότι εγώ και ο κιθαρίστας ο Βασίλης είμαστε αδέρφια…
– Ωπ, δεν το είχα υπόψη μου αυτό…..
-Παμίνος: Δεν το πολυ – διαφημίζουμε (γέλια)… και ο Μήτσος, ο ντράμερ, είναι συμμαθητής μας από το σχολείο, οπότε είχαμε μεγαλώσει και οι τρείς μαζί. Μπορεί ο ένας να ακούει λίγο παραπάνω black metal, ο άλλος λίγο παραπάνω death metal, αλλά όλοι πάνω κάτω τα ίδια ακούμε…
– Πάμε στον καινούριο σας δίσκο. Τι απεικονίζει, τελικά, το εξώφυλλό σας; Πώς σας ήρθε η ιδέα για αυτό;
-Παμίνος: Τώρα πάλι εγώ θα απαντήσω, γιατί εμένα μου ήρθε η ιδέα… Όταν ήμασταν στη διαδικασία ηχογράφησης δεν είχαμε κάτι στάνταρ για εξώφυλλο. Τη μέρα που το συζητάγαμε πέρασα από κάπου και είδα αυτό το σχέδιο μπροστά μου, ξέρεις….. την ανατομία των αναπαραγωγικών οργάνων της γυναίκας και μου ήρθε αυτό σαν φλας, αντί για τις ωοθήκες να έχουμε αυγά και αντί για σάλπιγγες φίδια κτλ… και βρήκαμε ένα παιδί που μπορούσε να το κάνει, γιατί κανένας από μας δε ζωγραφίζει και του είπαμε για τη δουλειά μας και βγήκε αυτό που είδες.
– Το άλμπουμ είναι self–released ή έχετε υπογράψει κάπου;
– Βασίλης: Έχουμε υπογράψει με το Final Touch label του Μίλτου Καρατζά και ο δίσκος θα έχει τη διανομή μέσω της Cobalt music. Όλα έγιναν «σφαίρα» και τα ανακοινώσαμε μέσα σε ένα μήνα.
– BlackLabelSociety με τον Ozzy στα φωνητικά. Κατά διαστήματα αυτό μου ερχόταν στο μυαλό ακούγοντας το δίσκο σας. Τι λέτε;
-Παμίνος: Δε νομίζω… εννοείται ότι γουστάρουμε πάρα πολύ και τον Ozzy και τους Black Label, αλλά γενικά εγώ δεν είμαι φαν της περιγραφής ενός συγκροτήματος ή ενός δίσκου με λόγια… βέβαια μερικές φορές είναι απαραίτητο και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Ίσως να μπορεί να περιγράψει μερικά δευτερόλεπτα κάποιου κομματιού, όχι γενικά…
– Πώς πάει ο καινούριος δίσκος; Τι ανταπόκριση βλέπετε από το κοινό και τον τύπο;
-Παμίνος: Από τον κόσμο δεν έχουμε ακόμα άμεση ανταπόκριση, γιατί δεν τον έχουν ακούσει πάρα πολύ, καθώς βγήκε τη Δευτέρα πριν μία βδομάδα (σ.σ. 24/02). Ολόκληρο το δίσκο τον έχουν ακούσει κυρίως τα περιοδικά και οι αντιδράσεις είναι πάρα πολύ καλές και τα σχόλια πάρα πολύ καλά.
– Η μουσική και οι στίχοι σας παραπέμπουν σε “sexboozeandrock ‘n’ roll” καταστάσεις. Η έμπνευσή σας είναι βιωματική; Πώς ενσωματώνετε τους στίχους σε ένα τραγούδι;
– Παμίνος: Όχι πάντα από προσωπικές εμπειρίες. Και από βιώματα προσωπικά ή από βιώματα άλλων. Κοιτάμε πάντοτε η ιδέα να μας κάθεται καλά και στο τραγούδι. Ξέρεις, ότι ταιριάζει ο ρυθμός του τραγουδιού, το ριφφ, στο θέμα που θέλουμε να αφηγηθούμε.
– Έχετε κάποιο συγκεκριμένο τελετουργικό για τη σύνθεση των κομματιών και των στίχων;
– Παμίνος: Όχι απαραίτητα. Δεν υπάρχει στάνταρ διαδικασία. Την πρώτη φορά που ξεκινήσαμε να κάνουμε την μπάντα μπήκαμε για πλάκα στο στούντιο και οι τρεις μαζί και τα δύο πρώτα κομμάτια που έχουμε στο δίσκο τα παίξαμε στο έτσι, εκεί, στην πρόβα. Στην ουσία τα κομμάτια γραφτήκαν εκεί στην πρόβα… Τώρα έχουμε και μερικά καινούρια κομμάτια, άλλα τα γράφει ο Βασίλης, άλλα τα γράφω εγώ, ο Δημήτρης μας έχει φέρει κάτι στίχους , τίτλους, ιδέες, διάφορα… Όπως μας κάτσει, απλά όταν κάτι ακούγεται ωραίο το κρατάμε.
– Έχετε δηλαδή ήδη καινούριο υλικό;
– Βασίλης: Υπάρχει αρκετό υλικό, γιατί ο δίσκος που άκουσες τώρα έχει ηχογραφηθεί ήδη εδώ και ένα χρόνο πάνω κάτω. Γενικά είμαστε και άτομα που δε σταματάνε τη σύνθεση καθόλου, συνθέτουμε οπουδήποτε. Ήδη είμαστε σε μία φάση που έχουμε μαζέψει παραπάνω υλικό από ότι θα χρειαζόμασταν για τον επόμενο δίσκο.
– Εκτός από τους Motherfaster συμμετείχατε και σε πολλά άλλα συγκροτήματα. Στην παρούσα φάση τι γίνεται;
– Βασίλης: Οι τρεις μας έχουμε βρεθεί σε πάρα πολλά project. Ξεκινώντας από τους After Dusk, που είναι και η πιο παλιά μας δουλειά, από το 1998. Και οι τρεις από τους Motherfaster είναι και στους After Dusk. Πάλι με το ίδιο concept βγάλαμε με το Δημήτρη και τον Παμίνο πριν τρία-τέσσερα χρόνια το “ Εν τάφω”, μία black metal δουλειά. Πάλι οι τρεις μας είχαμε βγάλει δύο δουλειές με τους Dominate που παίζαμε death metal και είχαμε κάνει και κάποιες συναυλίες από το 2005 μέχρι το 2007, οπότε και σταματήσαμε να παίζουμε live. Τώρα οι δύο μας μπάντες είναι οι Motherfaster και οι After Dusk. Δεν έχουμε άμεσα σχέδια για το μέλλον για κάτι άλλο, γιατί δεν έχουμε και χρόνο, οι δύο μπάντες είναι υπεραρκετές.
– Τι έχετε στο πρόγραμμα από ζωντανές εμφανίσεις;
– Βασίλης: Στο άμεσο μέλλον, θα συμμετάσχουμε στις 20 του Μάρτη στο τριήμερο φεστιβάλ heavy metal που γίνεται στο Κύτταρο: Athens Wreck Festival. Με φοβερές μπάντες μέσα, όπως Disharmony, Parthian Shot και διάφορες άλλες πολύ σημαντικές και δυνατές. Για μετά, θα αρχίσουμε να σχεδιάζουμε ένα tour τις επόμενες μέρες, εδώ τριγύρω στον ελληνικό χώρο προς τα παρόν και βλέπουμε…
– Υπάρχει κάποιο live που σας έμεινε αξέχαστο; Κάποια μπάντα που να έχετε δεθεί παραπάνω;
– Βασίλης: Δεν μπορώ να σου πω κάτι, ίσως να αδικήσουμε κάποια. Μπορώ να σου πω δέκα μπάντες που μου έρχονται στο μυαλό έτσι…
– Ήρθε η ώρα για την κλασσική ερώτηση σχετικά με την ελληνική σκηνή. Υπάρχει μία διάχυτη αισιοδοξία. Τη συμμερίζεστε;
– Βασίλης: Εγώ προσωπικά τη συμμερίζομαι. Γενικά, τα σταριλίκια και τα βεντετιλίκια του παρελθόντος έχουν εκλείψει, δηλαδή δεν τα βλέπεις συχνά. Μία μπάντα σε μία χρονιά θα παίξει μαζί με δέκα-δεκαπέντε μπάντες. Δε βλέπεις αυτό που γινόταν παλιά, να τσακωνόμαστε όλοι με όλους. Εμείς, γενικά, δεν είχαμε τέτοια θέματα στο παρελθόν, γιατί δεν ασχολούμασταν με τέτοια πράγματα, αλλά πλέον δεν το βλέπουμε στα live, οπότε αυτό είναι το πρώτο πολύ καλό. Άμα ξεκινήσει λίγο και ο χώρος να υποστηρίζει τις μπάντες λίγο πιο δυνατά και όχι με like και share μόνο. Βασικά αυτό είναι που χρειάζονται όλες οι μπάντες αυτή τη στιγμή… Σκέψου, δηλαδή, ότι μία μπάντα ελληνική που μπορεί να μην τα πηγαίνει καλά οικονομικά ή οτιδήποτε το μόνο που χρειάζεται είναι η ανταπόκριση από τον κόσμο. Να πάνε σε κανένα live και να πάρουνε κανένα CD! Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, απλά πρέπει όλοι να το κάνουνε!
– Πώς μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει με την μπάντα και να αποκτήσει υλικό σας;
– Κάποια τελευταία λόγια για τους αναγνώστες του MetalInvader;
– Βασίλης: Ελπίζουμε να ακούσετε κάπου επίτηδες ή κατά τύχη το νέο μας άλμπουμ και να το γουστάρετε και όσοι είναι Αθήνα ελπίζουμε να τους δούμε στις είκοσι του μηνός στο Κύτταρο και να γίνει χαμός!
For some very strange reason, I was reluctant to write a review on this disc. I was afraid to push the “play” button. I didn’t know what to expect. A name based on a pun, eccentricity on the cover. You know, I had this feeling you get moments before you do something you’re not sure of, but you simultaneously want to be proven wrong for your ostensibly poor choice. On the other hand, said “What if it actually IS good and I waste my time faffing around.” I hit play. That was it. Doom.
Motherfaster are three lads from Athens, that even though they’ve been together since 2011, their debut record came out just in 2014. Paminos, Bill and Jim, who fill the shoes of singer / bassist, guitarist and drummer respectively, bring us a 9 – tracks record with compositions that remind you of something, but on the other side of the coin are so unique and special. It is a production of Motherfaster themselves, while mixing and mastering was George Emmanuel’s work.
The album begins with an instrumental track called “Not a Good Idea”, pacing through doom trails both quick and slow, with solos that give you goosebumps; Portends the style of the rest of the album. “A Bad Idea” comes next, a combination of heavy metal with doom and southern tunes. Although they state that their music heavy metal, the sound overall is much darker than that, like cement plates falling unto a glass front. There is a change in vocals in “The Nymph and the God”; Mr. Paminos voice becomes clearer. The solo and in general the sound of the guitar (in my ears) seems to have changed, imperceptibly, smoothly, while keeping character. In “Twenty Four Seven” we have different colors and vibrations, catchy sounds and perhaps the ideal piece to gain airtime. It has this quality that no other pieces of the genre have; generally it could be a radio success easily. Afterwards “Tunes of Doom” is full of a Black Sabbath feeling and a gentle touch of Black Label Society. “Jealously Insane” increases the speed with faster playing, full of energy, with a hefty bonus riff that works as an outro simultaneously. Next stop “Mirrors of Insanity” and “Red Lights” follow the same pattern with mid – tempo dark guitars. The album closes with “Royal Treatment”, a Judas Priest – like track with southern influences, completing the circle of the album in the best possible way. Lyrically, “Motherfaster” is not intended neither for sweethearts, nor sensitive souls, nor children of the church. As they reveal themselves, they talk about drug abuse, sex, violence, murder, an extreme mafia mobster, a guy who falls in love with a prostitute, a maniac rapist; all beautiful and delicate.
I highly recommend listening to “Motherfaster”, as it sounds different from other releases of the genre and those three musicians know exactly what they are doing. There is no way you won’t be satisfied. Even if it’s a Greek production, it has nothing to envy from the bands abroad.
